Propozycja dzielenia się wrażeniami z lektury spotkała się już z odzewemJ Mamy pierwsze recenzje! To znaczy, że szkolny Klub Recenzenta zaczyna działać!
Wszystkich, którzy mają ochotę opowiedzieć o ciekawych, godnych polecenia książkach zachęcam do napisania paru słów. Wspomnijcie o lekturach, które Was wciągnęły, zrobiły na Was duże wrażenie, lub po prostu miło się z nimi spędzało czas i prześlijcie je na mój adres email Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.. Życzę samych pasjonujących i pochłaniających książek, którymi warto dzielić się z innymiJ!!!
Chciałabym podzielić się niesamowitymi książkami, które niedawno przeczytałam. Są to głównie książki o tematyce wojennej, ponieważ takie lubię czytać najbardziej. W ten sposób można się relaksować, ucząc się.
Pierwszą książką jest „Spowiedź Ewy Braun” Anny Lerke. Jest to książka, w której opisane są losy żony największego zbrodniarza w historii – Adolfa Hitlera. Czytając tę książkę możemy się dowiedzieć jak wyglądało codzienne życie Ewy, w świecie, w którym panowała tragedia, a ona nie zdawała sobie z tego większej sprawy, często wyjeżdżając do Włoch na zakupy. Można również dowiedzieć się o tym, jak wielką miłością kochała Adolfa, co czuła przed śmiercią oraz jakie słabości i sekrety miał dyktator, które znała tylko ona. Wszystko to zostało opisane przez powiernicę Ewy Braun, Anne. Jest to książka, która na pewno zainteresuje wiele osób.
Kolejnymi książkami, które mogłabym polecić to wspomnienia osób, które również przeżyły wojnę, ale nieco bliżej nas, bo w Polsce. Anna Herbich spisała niezwykłe, często tragiczne historie kobiet, które przeszły przez piekło. W książce „Dziewczyny z Powstania” można przeczytać o losach kobiet, które były sanitariuszkami, ukrywały się albo uciekały z Warszawy, często ze swoimi małymi dziećmi, kiedy nastąpił wybuch powstania warszawskiego. „Dziewczyny Sprawiedliwe” to historie kobiet i ich rodzin, które ukrywały Żydów w swoich domach. Osoby te przeżyły niesamowity strach przed tym, że ktoś mógł zgłosić, że w ich domu ukrywają się Żydzi i w ten sposób cała rodzina zostałaby zabita. Często pomagały innym w getcie, zanosząc leki i jedzenie, również ryzykując swoim życiem. Kobiety w tamtych czasach były bardzo odważne poświęcając całe swoje rodziny, przyjmując Żydów pod swój dach. Nie odmawiały, kierując się wartościami i zasadami, które nabywały już od młodych lat, by pomagać potrzebującym. Wszystkie te historie trzymają w napięciu do ostatniej strony książki, często kończąc ją ma się łzy w oczach i nie dowierza się, że takie sytuacje miały miejsce wcale nie tak dawno w naszym kraju.
Weronika Janus IVTOT
